DE DION-BOUTON – rok 1897

DE DION-BOUTON – rok 1897

Producent: De Dion-Bouton et Cie, Puteaux, Seine, Francja

Założona w 1882 roku firma De Dion-Bouton & Trepardoux początkowo produkowała pojazdy parowe. Zwycięstwo markiza de Diona w wyścigach samochodowych z Paryża do Rouen na pojeździe parowym własnej konstrukcji, przysporzyło firmie popularności. Po pierwszej światowej wystawie w Paryżu, na której markiz de Dion miał możność zapoznać się dokładnie z wystawianymi tam pojazdami Daimlera, firma rozpoczęła intensywne prace nad benzynową jednostką napędową.

W 1889 roku de Dion zgłosił patent na szybkobieżny silnik spalinowy, który następnie zamontował w trójkołowcu. Mały, lekki silnik czterosuwowy z samoczynnym zaworem ssącym i gaźnikiem powierzchniowym, w wersji z 1897 roku osiągał, z pojemności skokowej 211 cm3 moc 1,3 kW (1,75 KM). Napęd był przekazywany za pomocą przekładni zębatej na oś tylną, wyposażoną w mechanizm różnicowy. Trójkołowiec rozwijał znaczną prędkość, dochodzącą do ok. 40 km/h. Albert de Dion i Georges Bouton wybrali pojazd o trzech kołach, ponieważ rower wydawał im się do napędu silnikowego za mało stabilny. W trójkołowcu zastosowano wynaleziony w tym czasie wysokonapięciowy system zapłonu ze świecą iskrową i przerywaczem, zasilany z akumulatora. Przerywacz był uruchamiany za pomocą krzywki, co zapewniało niezawodne działanie instalacji zapłonowej.

Dla nowego trójkołowca przyjęła się nazwa „motorcycle” i tak podawano jego kategorię w sportowych zawodach pojazdów silnikowych. Do popularności trójkołowca „motorcycle” przyczynił się de Dion swoim wynikiem w wyścigach Paryż-Marsylia-Paryż, w którym zajął (jadąc na oponach Michelin) świetne, czwarte miejsce.

Z kolejnych sukcesów firmy de Dion-Bouton należy wymienić wyścigi motocyklowe Exelbergrennen w Lasku Wiedeńskim w 1899 roku, gdzie Arnold Spitz (późniejszy mecenas firmy Graf & Stift) osiągnął na pojeździe tej marki najlepszy czas. Były to nie tylko pierwsze zawody w Austrii, ale pierwsze samodzielne wyścigi motocyklowe na świecie.

Trójkołowce de Dion rozpowszechniły się szybko w całej Europie i były produkowane licencyjnie przez wiele firm, zwłaszcza angielskich oraz niemieckich.