DKW 173 – rok 1924

Producent: Zschopauer Motorenwerke, J. S. Rasmussen AG, Zschopau, Saksonia, Niemcy

Zapotrzebowanie na motocykle o coraz lepszych parametrach, które miały decydujące znaczenie dla sukcesów w wyścigach, zmuszało konstruktorów do budowy coraz silniejszych i sprawniejszych jednostek napędowych. Udany pomysł z doładowaniem silnika, stosowany już w motocyklach Bekamo firmy Berliner Kleinmotoren, stał się więc wzorem do naśladowania także dla J. S. Rasmussena, właściciela firmy DKW.

Pierwsza jednostka napędowa DKW z doładowaniem za pomocą sprężarki tłokowej została zbudowana w 1924 roku. Był to silnik dwusuwowy o pojemności skokowej 173 cm3 i dość prostej konstrukcji. Tłok z deflektorem, nadającym kierunek przepływowi mieszanki, zapewniał dobre przepłukiwanie komory spalania. W dolnej części skrzyni korbowej znajdował się drugi cylinder, w którym poruszał się tłok sprężarki. Tłok ten „pomagał powiększać” pojemność przy zasysaniu paliwa z powietrzem do skrzyni korbowej, a przy suwie sprężania wpychał mieszankę do komory spalania.

W motocyklach DKW wyposażonych w opisany silnik 173 cm3 stosowano dwa rodzaje ramy. Skrót ZM oznaczał model z klasyczną ramą rurową, a skrótem SM określano DKW z ramą spawaną z elementów tłoczonych z blachy. Zawieszenie przednie z widelcem wahliwym było resorowane za pomocą dwóch sprężyn (jedną pracującą na ściskanie, drugą – na rozciąganie). Silnik napędzał skórzanym pasem klinowym koło pasowe przymocowane do szprych tylnego koła. Hamulce działały tylko na koło tylne. Rura wydechowa (o specjalnym kształcie) odznaczała się dobrym efektem tłumienia i nie dopuszczała do zaburzeń w przepływie spalin.

Już w dwa lata po ukazaniu się „stosiedemdziesiątki” na rynku, firma DKW wylansowała ten model także w sporcie motocyklowym. W latach 1926—1930 nie było chyba poważniejszych wyścigów, w których motocykle DKW nie zbierałyby punktów za zwycięstwa.