Ładowanie akumulatora.

 Ładowanie można przeprowadzić we własnym zakresie. Należy jednak przestrzegać niżej podanych zasad.

1.    Ładowanie dokonuje się wyłącznie prądem stałym.

2.    Biegun dodatni akumulatora łączy się z zaciskiem dodatnim prostownika, biegun ujemny — z zaciskiem ujemnym.

3.    Ładowanie jest możliwe tylko wtedy, gdy źródło prądu ładowania ma napięcie wyższe od napięcia akumulatora; w zależności od sposobu ładowania napięcie to powinno zawierać się w granicach: od 2,2 do 2,7 V/ogniwo, tj. od 6,6 do 8,1 V dla akumulatorów o napięciu znamionowym 6 V i od 13,2 do 16,2 dla akumulatorów o napięciu znamionowym 12 V.

4.    Ładowanie przeprowadza się w temperaturze elektrolitu od +5°C do + 40ºC; przekroczenie temperatury elektrolitu powyżej +50°C może spowodować zniszczenie separatorów (utratę przez nie własności izolacyjnych) i mas czynnych płyt.

5.    Ładowanie nie powinno trwać dłużej niż do oznak pełnego naładowania akumulatora, tj.:

•    intensywnego gazowania,

•    stałej gęstości elektrolitu,

•    stałego napięcia na końcówkach przy trzech kolejnych pomiarach wykonanych w godzinnych odstępach.

Uwaga. Nie dotyczy to przypadku ładowania wyrównawczego, w którym ładuje się dłużej (przeładowanie).

6.    Podczas ładowania wykręca się korki, aby umożliwić swobodne wydobywanie gazów na zewnątrz akumulatora.

7.    Ładowaniu towarzyszy następująca reakcja chemiczna między płytami (masami czynnymi) a elektrolitem:

Jest to zapis uproszczony; reszta tlenu i wodoru, które nie biorą udziału w reakcji wydobywają się na zewnątrz, dając tzw. efekt gazowania; w czasie ładowania wzrasta gęstość elektrolitu (co widać z powyższego wzoru).

8. Ładowanie ma dwie charakterystyczne fazy:

• pierwsza — od rozpoczęcia ładowania do chwili wystąpienia gazowania, przy którym napięcie osiąga wartość od 2,4 do 2,45 V/ogniwo (napięcie gazowania),

• druga — od początku gazowania do końca ładowania określonego wg oznak pełnego naładowania akumulatora.