ARIEL RED HUNTER – rok 1937

ARIEL RED HUNTER – rok 1937

Producent: Ariel Motors Ltd., Birmingham, Anglia

Największą sensacją na Olympia Show w 1930 roku był motocykl Ariel Square Four konstrukcji Edwarda Turnera. Pojazd ten miał czterocylindrowy silnik czterosuwowy, którego cylindry były ustawione w dwu rzędach (na planie kwadratu), a dwa nie dzielone wały korbowe połączone ze sobą za pomocą kół zębatych. Pionowe zawory były sterowane przez wały rozrządu umieszczone w głowicy cylindrów i napędzane łańcuchem. Iskrownik, umieszczony za blokiem silnika, był także napędzany za pomocą łańcucha. Gaźnik usytuowano między dwoma rurami wydechowymi. Rytmiczna praca silnika przypominała warkot silnika samochodowego. Czterostopniowa skrzynia biegów firmy Burman miała ręczne sterowanie. Napęd na tylne koło przenosił łańcuch. Doskonała, pozornie, konstrukcja nie wszystkie detale miała jednak dobrze rozwiązane. Największym niedociągnięciem było niedostateczne chłodzenie tylnej pary cylindrów, co powodowało, przy większym obciążeniu silnika, zacieranie tłoków. Motocykl Ariel Square Four był nieustannie udoskonalany. Stopniowo zwiększono pojemność jego silnika do 500 cm3, 600 cm3, a od 1935 roku do lat sześćdziesiątych produkowano go nawet z silnikiem 1000 cm3 o rozrządzie górnozaworowym (OHV).

Najbardziej rozpowszechnione były jednak jednocylindrowe Ariele, również z pracowni konstruktorskiej Edwarda Turnera. Motocykle o pojemności silnika 248 cm3, 348 cm3 i 498 cm3 wykonywano w dwu odmianach — jako turystyczne z oznaczeniem de Luxe i sportowe, pod nazwą Red Hunter (czerwony łowca).

Ilustracja przedstawia model Red Hunter z 1937 roku z silnikiem jednocylindrowym górnozaworowym (OHV) o pojemności 348 cm3 i mocy 14,3 kW (19,5 KM) przy 5600 obr/min. Trójstopniowa skrzynia biegów firmy Burman była sterowana nożnie. Wielotarczowe suche sprzęgło znajdowało się w oddzielnej obudowie. Sportowy charakter modelu podkreślały dwie rury wydechowe biegnące wysoko po obydwu stronach motocykla. Przednie koło było resorowane (za pomocą jednej sprężyny centralnej), tylne koło nie miało resorowania. Dzięki lekkiej ramie rurowej motocykl ważył tylko 145 kg i rozwijał maksymalną prędkość 120 km/h. Fabryka podawała, że zużycie paliwa wynosi 4,5 litra/100 km.