NER-A-CAR – rok 1921

Producent: Ner-a-Car Corporation, Syracuse, New York, USA

Carlowi Neracherowi z Syracuse, w amerykańskim stanie New York, udało się w 1921 roku skonstruować najdziwniejszy chyba wówczas pojazd jednośladowy. Zamiarem projektanta było upodobnienie motocykla do samochodu, stąd też nietypowy kształt i zaskakujące rozwiązania techniczne. Pojazd był przeznaczony dla ludzi pragnących mieć wygodny i łatwy do prowadzenia środek lokomocji, a więc o pewnych cechach pojazdu dwuśladowego, lecz za przystępną cenę. Slogan reklamowy przedstawicieli handlowych firmy Ner-a-Car najkrócej charakteryzował ten pojazd słowami: „najmniejszy, najzabawniejszy, najpewniejszy, najtańszy”.

Ner-a-Car miał poziomą ramę, zbudowaną z ceowników stalowych i rozwidloną w przedniej i tylnej części, zbliżony do samochodowego układ kierowniczy przedniego koła (resorowanego na sprężynach) – i zakryte wszystkie mechanizmy, niczym prawdziwe auto. W niektórych modelach odsłonięty był jedynie cylinder silnika dwusuwowego, o pojemności skokowej 285 cm3. Koło zamachowe, usytuowane w poprzek motocykla spełniało — obok podstawowej – także i inne, dodatkowe funkcje. Powierzchnia czołowa koła była wspólnym elementem dwóch zespołów: kątowej przekładni ciernej (zastępującej sprzęgło i skrzynię biegów) oraz prądnicy. Z przekładni ciernej (w której tarczę dociskową można było ustawiać za pomocą ręcznej dźwigni w jednej z pięciu pozycji, uzyskując tym samym 5 przełożeń) napęd był przenoszony na tylne koło za pomocą łańcucha. Do piasty tylnego koła był przymocowany bęben hamulca szczękowego, uruchamianego pedałem. Nożny rozrusznik działał w ten sposób, że można było uruchomić silnik bez wstawania z siodła. Dwa przednie reflektory i jedno światło tylne (hamulcowe) były zasilane z prądnicy. Silnik o mocy 3,7 kW (5 KM) umożliwiał rozwijanie maksymalnej prędkości 56 km/h, przy czym zużycie paliwa wynosiło 2,5-3 litrów na 100 kilometrów. W Ameryce można było kupić ten pojazd za 226 dolarów.

Powodzenie motocykli Ner-a-Car nie ograniczyło się tylko do Ameryki. Licencję zakupiła również angielska firma Sheffield-Simplex Company. Angielska odmiana pojazdu miała silnik Blackburn o większej pojemności skokowej (347 cm3) oraz dodatkowy hamulec – ręczny, działający na tylne koło. Niestety, kiedy w 1926 roku cena motocykli Ner-a-Car spadła do 858 funtów, firma Sheffield musiała przerwać produkcję.