OPEL 500 – rok 1928

Producent: Adam Opel AG, Motorradabteilung, Russelsheim nad Menem, Niemcy

W latach 1928-1929 firma Opel nie produkowała seryjnych motocykli — była nastawiona na produkcję czterokołowej nowości — małego pojazdu nazwanego „Laubfrosch” (zielona żabka). Podejmowała jednak eksperymenty z motocyklami. Próbowano np. zastosować napęd rakietowy. Doświadczalny model 500 z 1928 roku oprócz silnika z rozrządem górnozaworowym (OHV) miał, po obydwu stronach tylnego koła, zamocowane dwa silniki rakietowe. Próby te jednak nie spełniły oczekiwań.

Powrót do produkcji motocykli w firmie Opel miał miejsce dopiero w 1929 roku, gdy zakupiono od Ernesta Neumanna-Neandera licencję na tłoczone ramy stalowe. W tych ramach montowano własne silniki o pojemności skokowej 494 cm3 z rozrządem dolno- i górnozaworowym (OHV).

Opel 500 miał jednocylindrowy silnik z rozrządem górnozaworowym OHV, o pojemności 494 cm3 (średnica cylindra i skok tłoka — po 84 mm), który osiągał moc 10 kW (14 KM) przy 3000 obr/min. Zapłon mieszanki zapewniała instalacja typu iskrownikowego. Skrzynia biegów miała trzy przełożenia. Napęd na tylne koło był przenoszony za pomocą łańcucha. Rama z profili stalowych, tłoczona, była wyposażona w przedni widelec typu Neander, resorowany na dwóch krótkich resorach piórowych (ułożonych w blaszanych osłonach wzdłuż osi widelca, po obu jego stronach, na wysokości główki ramy). Charakterystyczne siodło, ukształtowane na wzór zbiornika paliwa, przypominało nieco rozwiązanie z motocykla Neander. Obydwa koła miały niezależnie od siebie działające hamulce. Motocykl miał masę własną 140 kg i rozwijał maksymalną prędkość 100 km/h. Model 500 z rozrządem górnozaworowym OHV sprzedawano wówczas za 1265 marek. Pierwsze pojazdy pochodziły z fabryki Elite-Diamant-Werke w Brand-Erbisdorfie w Saksonii, której największym akcjonariuszem był Fritz von Opel. Po sprzedaniu tej fabryki Rasmussenowi, produkcję motocykli przeniesiono do zakładu w Russełsheim, gdzie kontynuowano ją jeszcze przez dwa lata.

W 1930 roku zakończył się definitywnie trzeci i ostatni etap produkcji motocykli Opel. Firma weszła w skład największego amerykańskiego (i światowego) koncernu samochodowego General Motors Corporation i zajęła się produkcją samochodów.