BÖHMERLAND / ĆECHIE – rok 1927

Producent: Albin Leibisch, Kunratice — Śluknov, Czechosłowacja

W 1924 roku, w północnoczeskim mieście Krasna Lipa, Albin Leibisch uruchomił produkcję motocykli, które obok pojazdów Mego-la i Ner-a-Car zaliczały się chyba do najosobliwszych w całej historii rozwoju motocykli. Pojazdy te, produkowane później w Kunraticach, były sprzedawane w Niemczech pod nazwą Bóhmerland, a wCzecho-słowacji również pod nazwą Ćechie.

W latach 1924-1939 wyprodukowano – z niewielkimi zmianami — nieliczną serię tych motocykli, ale za to w wielu odmianach. Jednostką napędową Bóhmerlanda był jednocylindrowy silnik czterosuwowy, z rozrządem górnozaworowym OHV i półkolistą komorą spalania, o pojemności skokowej 598 cm3 (skok tłoka 120 mm, średnica cylindra 80 mm) i mocy 11,8 kW (16 KM) przy 3000 obr/min. W kolejnych modelach zwiększono moc do 17,7 kW (24 KM) przy 3600 obr/min. Silnik tego motocykla nie wyróżniał się niczym, na uwagę zasługiwała natomiast długa, niska, podwójna rama konstrukcji kratownicowej, umożliwiająca wygodne siedzenie dwóm osobom — na długim, podwójnym siodle — oraz trzeciej — na osobnym siodle nad tylnym kołem. Po obydwu stronach tylnego koła znajdowały się zbiorniki paliwa, o pojemności 5 litrów każdy.

Przedstawiony na ilustracji model z 1927 roku miał silnik o mocy 11,8 kW (16 KM) i trzystopniową skrzynię biegów marki Sturmey-Archer lub Hurth. Tarczowe koła były odlewane ze stopu aluminiowego. Masywny i wytrzymały motocykl o masie własnej 180 kg rozwijał maksymalną prędkość 95 km/h. Producent określał zużycie paliwa na 5-7 litrów na 100 km.

Albin Leibisch stworzył kilka przedłużonych wersji, którymi oprócz kierowcy można było przewozić trzy osoby. W tym unikalnym pojeździe montowano dwie skrzynie biegów (drugą skrzynię biegów — prawdopodobnie reduktor, przeznaczony do górzystych terenów czeskiego pogranicza — musiał obsługiwać pierwszy pasażer). Inną osobliwością był nadzwyczaj ciężki i skomplikowany widelec przedni z ciernymi amortyzatorami oraz bagażnik, który powodował, że motocykl osiągał prawie trzymetrową długość. Motocykle Ćechie były lakierowane w następującej kombinacji kolorów: żółty z zielonym, żółty z czerwonym lub żółty z czarnym.

Pomimo, a może z racji, swej niecodziennej konstrukcji motocykle tej marki nigdy nie osiągnęły oczekiwanej przez firmę popularności (wyprodukowano 1000 egzemplarzy). W 1939 roku zaniechano ich wytwarzania. Kilka zachowanych do dzisiaj okazów zalicza się do kolekcjonerskich rarytasów.